Geschreven voor: Libelle Schrijfwedstrijd 2014
Eindredactie: Beppie Ottenheim
Doel: De eerste zin werd gegeven, met de opdracht om het aan te vullen tot max. 700 woorden
Het verhaal:
Het cadeau lag op tafel, zorgvuldig ingepakt met een rood lint. Barry was al zeker een half uur om de keukentafel aan het ijsberen. Hij hield zijn blik strak op het zelf ingepakte kunstwerk gericht. Zou ze het leuk gaan vinden? was de vraag die door hem heen ging. Beter nog, zou ze mij leuk gaan vinden?
Inmiddels dertig jaar en wonend bij zijn moeder, wist hij dat de klok begon te tikken. Veel van zijn vrienden en collega’s waren getrouwd en in zijn omgeving werd de ene baby na de andere geboren. Steeds ook weer dezelfde vraag: ‘Barry, wanneer ga jij eens aan de vrouw?’ Hij keek dan meestal verlegen weg en het antwoord “komt wel” volgde. Veel mensen snapten hem niet zo goed, oké, hij had wat overgewicht en kon moeilijk een gesprek beginnen met een vrouw, maar buiten dat was hij een nette man met een gezonde bos rode krullen en heldere groene ogen.
Zijn moeder stapte de keuken binnen, ze had een bezorgde blik op haar gelaat.
‘Barry’, zei ze voorzichtig, ‘als je er niet klaar voor bent, moet je het niet doen.’ Barry stopte met ijsberen en liep naar haar toe. Zonder een woord te zeggen omhelsde hij haar en brak in tranen uit. Zijn moeder pakte hem stevig vast en wreef met haar handen over zijn rug.
‘Het komt allemaal wel goed, mijn jongen.’
‘Had ik mijn snor moeten scheren, wat als ze iets tegen snorren heeft?’
‘Wees nou maar gewoon jezelf, je bent wie je bent. Minoes is ook goed op haar pootjes terecht gekomen, dan kan haar jongere broertje dat ook.’ Ze liet haar zoon los en keek diep in zijn waterige ogen. De combinatie van de groene kleur en zijn tranen lieten een woest doch sympathiek beeld zien. Hij veegde de tranen weg en lachte naar zijn moeder. Een zweem van vertrouwen verscheen op zijn gezicht.
Hij liep naar de tafel en pakte het cadeau op. Op weg naar buiten kuste hij zijn moeder gedag. In het voorbijgaan controleerde hij zijn hemd in de spiegel, met een rustgevende blik sprak hij zichzelf moed in. Vanavond is het zover.
Barry liep het Italiaanse restaurant, waar ze hadden afgesproken, naar binnen. Voorzichtig keek hij in het rond om te zien of ze er al was. Tegelijkertijd kwam een serveerster van het restaurant naar hem toe. ‘Heeft u gereserveerd?’ Barry knikte afwezig terwijl hij zijn blik over de gasten liet gaan. Opeens ging links in de hoek een hand omhoog. Een jongedame zwaaide vriendelijk naar hem. O God, ze is nog mooier dan haar profielfoto deed vermoeden. Hij bedankte de serveerster en liep naar zijn date, zijn benen trilden. Met haar lange blonde haren, bruine ogen en natuurlijke glimlach was ze het perfecte plaatje.
‘Vvvera?’ vroeg hij stotterend. Ze lachte en stond op.
‘Je hoeft niet zenuwachtig te zijn.' Ze boog voorover en gaf hem een kus op de wang. Binnen een fractie van een seconde had Barry het ritme onder controle en kuste haar terug.
‘Je snorharen kriebelen een beetje.’
‘Sorry,’ zei Barry bedeesd.
‘Nee, zo bedoelde ik het niet, hij staat je goed.’ Barry was echter nog niet helemaal gerustgesteld.
Vera ging terug op haar plek zitten en Barry nam plaats tegenover haar en schoof het cadeau naar haar toe.
‘Voor mij?’ vroeg ze verrast. ‘Dat had je niet hoeven doen.’
‘Het is een oude familietraditie; nooit met lege handen aankomen.’
Vera begon te blozen, pakte het lint vast en trok het elegant los. Het cadeaupapier viel open en er verscheen een houten sigarendoosje.
‘Oeh, vintage.’ sprak ze opwindend. Barry voelde dat zijn haren rechtop gingen staan.
Een hoge krijs galmde door het restaurant. Vera stond op, keek Barry vol afgrijzen aan en rende naar de uitgang. De serveerster kwam naar de tafel gelopen en zag het “cadeau” liggen. Een dode muis staarde haar levenloos aan. Barry klapte snel het sigarendoosje dicht en nam het mee naar buiten. Ze zullen het nooit begrijpen.
Barry’s online datingprofiel:
Man, 30 jaar
Rode krullen, heldere groene ogen
Poeslief, een echte nachtbraker
Houd van spinnen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten